18 Aralık 2008 Perşembe

ayak izi


uzun zaman önce yazılmış bir yazı...Hiç okunmayacak bir yazı. Buzullar mı ? Hala yerlerindeler...

''bir iz bıraktık bugün...
yüzünü aylardır görmediğim karın sokaklardaki beyaz örtüsüne...
bir çift ayakkabı...biri 37 numara biri 43.
bilmem anlıyor musun konuştuğum dili?
ama benim hayatım bu işte...
hep karlar yağıyor değer verdiklerimin üzerine..
bir gün hiç bitmeyecek sandığım karların içine adına aşk dediğimiz kalelerden kurmuştuk.
sanırdım ki kar yağdıkca üzerimize kapattığımız çatı yükselecek ama öyle olmadı...
nerden geldiği belirsiz bir fırtınada yıkıldı bütün bize ait sandığım şeyler...
ayak izlerimizin üzerinden binlerce ayak geçti..
binlerce iz kaldı karışık..karman çorman...
buzlarında kaydım ayrılığın, yuvarlandım..
üşüdüm..dondum.
savunmasız kaldım...

-didemm, attenzione, cadrai!!
-düşmedim..tuttun işte..
ama bir bilsen, bu zamana kadar kaç gece eskittiğimi bu soğuğun içinde.

bugün çok kar vardı italyada.
izleri içimde duran kardan adamların, belki de yığınların arasında bulmaya çalıştığım bir kaç beyaz leblebinin, ve tabii ki sıcak şarabın adı bile anılmıyordu burda.
bilirdim ...kardan ''adam '' olmazdı...
ama yine de yürüdük beraber 37 ve 43 numara..
ve sen bilmiyordun bile attığın kar topunun çarptığı yerde ;
kalbimde;
kimse üzerime basıp geçmesin diye,
küresel ısınmanın bile eritemeyeceği
bir buzul sakladığımı.''


---giovanni'ye---

2 yorum:

Kısa Bir Cümle dedi ki...

bir sıcağı buzulla anlatmak.. yoksa yenilere eskinin soğunu mu hissettirmek?

Didem Boz dedi ki...

bir sıcağı buzullarla kaplamaya çalışmak aslında...